Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ, ΚΡΥΦΟΣ ΑΝΤΡΙΚΟΣ ΦΟΒΟΣ
.png)
Είναι απο τις λίγες φορές, που ίσως και η υποκειμενικότητα της άποψης και της κοσμοθεωρίας μου, να υπερβαίνουν το βάρος αντικειμενικότητας του κειμένου. Κατανοώ πως ίσως τα πράγματα να μην είναι 100% όπως τα έχω εγώ στον εγκέφαλο μου, αλλά απο την άλλη, ορισμένα σημεία που θα αναλύσω είναι για εμένα, σχεδόν, αυτονόητα και νομίζω πως το ίδιο ισχύει και για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Είναι ένα κείμενο που θα ήθελα ακόμα περισσότερο να ακούσω την γνώμη σας, κατά βάση για να σταματήσω να νιώθω τόσο τρελή...
ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ ΜΟΥΝΑΚΙΑ, το κείμενο είναι πλήρως 100% super ultra deluxe επιστημονικά βασισμένο, σε έρευνες απο καταρτισμένους κοινωνιολόγους και ψυχολόγους, αλήθειες που όσο κι αν θέλει κάποιος άσχετος να τις αρνηθεί, είναι απλά ψυχρά, ατσάλινα, αληθινά γεγονότα. Κι όλα αυτά, έχοντας επιπλέον επιβεβαίωση και απο τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες.
Θα μιλήσω για ένα φαινόμενο που έχω συναντήσει στην ζωή μου περισσότερες φορές απ' όσο θα έπρεπε, και τα στοιχεία κάθε περίπτωσης, είναι συνήθως τρομακτικά κοινά μεταξύ τους.
Γιατί τόσοι στρέιτ άντρες, απο δική τους επιλογή, μπαίνουν (και βάζουν και το άλλο άτομο) σε μια κατάσταση σχέσης, γνωρίζοντας πως δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμοι για σχέση, και αφού έχει επιτευχθεί ο σκοπός του σεξ;
Γιατί αντί να κρατήσουν μια ειλικρινή και ισορροπημένη επαφή, με μοναδικό λόγο ύπαρξης το σεξ, διαλέγουν να παίξουν "οικογένεια", μέσα σε ένα κλίμα βλοσυρά ρεαλιστικού ρολ-πλέιινγκ;
Γιατί θεωρούν οτι οι γυναίκες δεν θέλουν "μόνο σεξ" απο αυτούς, και σε ποια στερεότυπα είναι βασισμένο αυτό; Κι αν ανακαλύψουν οτι μια γυναίκα θέλει μόνο σεξ, γιατί τους ξινίζει, ενώ εξ' αρχής κι αυτοί μόνο σεξ θέλουν;
Τι είναι και τι συμβολίζει η τρυφερότητα και η οικειότητα στις μέρες μας; Τελικά, πως ξέρουμε οτι ο άλλος μας θέλει για κάτι παραπάνω; Γιατί, ενώ νιώθουμε πως φτάνουμε σε λογικά συμπεράσματα, ξαφνικά το άλλο άτομο μας λούζει σε ένα ποτάμι απο gaslighting;
Τέλος πάντων, κατέληξα σε αυτό το κείμενο σήμερα, μετά απο μια αλληλουχία γεγονότων και σχετικών σκέψεων. Αλλά επειδή είμαι πολυλογού και αναλυτικιά γκόμενα, θα σας ψήσω το ψάρι στα χείλη, και θα το πάω πολύ αργά το θεματάκι, με πολλές λεπτομέρειες απο διαφορετικές οπτικές.
Η έμπνευση για τούτο το κειμενάκι, μου ήρθε κάπως έτσι:
Καθόμουν στο κρεβάτι μου, με τις πιτζαμούλες μου, και διάβαζα το βιβλιαράκι μου ("Η Απιστία Και η Λογική Της", Ντέμιαν Μπουκάι, πολύ ενδιαφέρον βιβλιαράκι, μπορεί να γράψω βιβλιοκριτική). Ήρεμο βράδυ σχετικά, αύριο ρεπό, πιπίλα. Προέκυψε να περάσει απο την σκέψη μου, το πόσο όμορφη φαίνομαι τις τελευταίες μέρες, και χιουμοριστικά έψαξα να βρω τον λόγο που μου φαίνομαι πιο ωραία απο τι συνήθως, σε σημείο που οριακά καυλώνω με την αντανάκλαση μου. Ορμόνες; Το μακιγιάζ; Έχασα κιλά και βαθούλωσε το μάγουλο; Απλά επειδή τώρα είμαι ξανθιά, μου φαίνομαι αλλιώς;
Ξαφνικά, όλα αυτά έγιναν άσχετα, όταν μου ήρθε η επόμενη σκέψη: Είμαι τόσο μουνάρα αυτές τις μέρες, και αντί να είμαι κάπου να ξεσκίζομαι και να σοδομίζομαι, κάθομαι σαν γεροντοκόρη στο σπίτι.
(Κάπου εδώ παλεύω να προλάβω όλες τις σκέψεις που δημιούργησα στον αναγνώστη μου)
Θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε χρόνο και να αναλογιστούμε το γιατί νιώθω πως θα έπρεπε να ξεσκίζομαι, και δεν είμαι ευχαριστημένη που απλά κάθομαι σπίτι μου. Εδώ θα σας πω πως ενώ πάντα νιώθω όμορφη, το να νιώθω ΤΟΣΟ όμορφη είναι σπάνιο, και θεωρώ πως πάει χαράμι, όταν δεν είναι και κάποιος παρτενέρ μαζί μου να απολαμβάνει την ομορφιά μου. Μια "βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντε-έξι" φάση. Αλλά δεν θα ξοδέψουμε χρόνο στο να το αναλογιστούμε, γιατί μετά το θέμα ξεφεύγει και πάει αλλού, και δεν θα κάτσω να μου κάνω ψυχανάλυση την δεδομένη στιγμή.
(Ελπίζω να σας πρόλαβα)
Η επόμενη αμέσως σκέψη είναι πως, τυχαίνει να έχουν υπάρξει ΠΟΛΛΑ τέτοια διαστήματα, που δεν κάνω κατόλου σουέξ, παρόλο που «θα έπρεπε» και θα ήθελα. Τι οδηγεί λοιπόν, μια μπαντ μπιτς, να μην χαίρεται τα καλύτερα χρόνια της σεξουαλικής της ζωής, για διαστήματα μηνών ανα χρόνο;
1. Αν οι μνηστήρες ήταν καλοί, η Πηνελόπη δεν θα έπιανε αράχνες.
Κάπου εδώ, ας ξεκαθαρίσω οτι θα μιλήσω κατα βάση για σεξ (σε περίπτωση που δεν ήταν ήδη ξεκάθαρο απο την επικεφαλίδα).
Πάμε στο προφανές. Υπάρχουν ελλείψεις στο προσωπικό. Οι πιθανοί μνηστήρες είναι πολλοί, ποιους θα πηδούσα όμως εγώ; Ελάχιστους, οριακά κανέναν. Πρόβλημα νούμερο ένα αυτό, το πόσο επιλεκτική είμαι με το ποιον θα κάνω σεξ. Δεν μιλάω για σχέση, μιλάω για σεξ. Και όχι σε μια «το παρθένο μου λουλούδι το αξίζουν οι εκλεκτοί» φάση, αλλά σε μια «Προτιμώ να καταλήξω νεκρή, απο κακογαμημένη» φάση. Αν σας φαίνεται υπερβολικό, ε τι να σας πω, έχω πρόβλημα, αλλά έτσι λειτουργώ.
Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο άρθρο, είμαι αλλεργική στο κακό σεξ. Προτιμώ να μην κάνω ΚΑΘΟΛΟΥ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΜΩΣ, απο το να κάνω κάτι μέτριο ή κακό. Αν το σεξ που θα κάνω, δεν μου αλλάξει την κοσμοθεωρία, δεν το θέλω.
Θα μου πείτε, "Ματίνα πρόλογο πουλάς, για να ξέρεις οτι ο άλλος κάνει καλό σεξ, πρέπει να το κάνεις πρώτα μαζί του. Άρα; Πως λειτουργείς;" Προφανώς και έχω κάνει κακό/μέτριο σεξ στην ζωή μου, γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο, δεν ήξερα πριν δοκιμάσω. Και με τα χρόνια έχω αναπτύξει ένα νοητό "ραντάρ" που με καθοδηγεί με ποιον άνθρωπο θα ταιριάξω σε αυτόν τον τομέα. Καταλαβαίνετε πως προφανώς και έχω πολλά και ιδιαίτερα κριτήρια (ποιος θα το φανταζόταν;) προκειμένου να αρχίσει να ντουντουνάει το ραντάρ, και αυτό επομένως μας οδηγεί στο αυτονόητο συμπέρασμα, οτι απο τους πολλούς διαθέσιμους άντρες, ελάχιστοι πληρούν τα κριτήρια.
Και όχι, δεν κάνω εκπτώσεις. Στις συμπεριφορές μέσα σε μια (πιθανή ή υπάρχουσα) σχέση, θα κάνω εκπτώσεις (θα έκανα μάλλον, γιατί κι αυτό έχω αρχίσει να το ελαττώνω), στα κριτήρια μου στο σεξ ΠΟΤΕΣ. Και έτσι έχει δημιουργηθεί το σλόγκαν "Μπορεί οι πρώην μου να ήταν μαλάκες, αλλά ποτέ κακογαμιάδες".
Οι επιλογές μου για σεξ λοιπόν, είναι είτε αυτό το ρίσκο βασισμένο στο "ραντάρ" που εμφανίζεται μια φορά κάθε Ματωμένη Πανσέληνο ή ακόμα χειρότερα, Θεός φυλάξοι...
...οι πρώην μου.
Και κάπου εδώ στα κοντά, το κείμενο φτάνει στο κύριο θέμα του, υπομονή.
Ναι φυσικά και θα μπορούσα να στείλω σε πρώην ή σε γιαλατζί "πρώην", για να κάνω σεξ. Πάντα όμως έχω το ίδιο πρόβλημα, και δεν μπορώ να το κάνω. Αν δεν έχω σκοτωθεί και ξεφτιλιστεί με ορισμένους πρώην μου, τότε σίγουρα θα είχαμε κάποιου είδους "περίεργο" τέλος, οπότε σε οποιαδήποτε περίπτωση, θα ήταν τόσο άβολο να στείλω για σκέτο σεξ, που καταλήγει απαγορευτικό. Και γι'αυτό δεν το έχω κάνει και πότε (ακόμα).
Θα αναρωτηθείτε, πως γκένεν ατο; Καλά, τι θες να μας πεις, πως είχες μόνο σοβαρές, μακροχρόνιες σχέσεις που τελειώσαν άσχημα; Ή οτι είσαι τόσο ερωτεύσιμη τρομάρα σου, που τους κατέστρεψες και δεν κρατήσατε επαφή; Προφανώς και δεν ισχύει τίποτα απο αυτά.
Απλά πάντα κατέληγε σε πουτανίλα, σε τέτοιο βαθμό, που όχι απλά δεν κράτησα επαφές, μερικούς δεν τους χαιρετάω καν, οριακά δεν αρχίζουμε διαγωνισμό χλέπας όταν συναντιόμαστε. Και πάντα "ζήλευα" (πολύ λόγου χάριν χρησιμοποιώ την λέξη ζήλεια) τους ανθρώπους που πάντα κατέληγαν κάπως να πηδιούνται με τους πρώην τους.
"Ε μου 'στειλε μήνυμα, του 'στειλα, αλληλοστείλαμε, ε πήρα λάθος στροφή καταλάθος, βρέθηκα σπίτι του, και μου άλλαξε τα φώτα, ουφ". Τέλεια, εγώ τους μισούς τους έχω μπλοκ, οι υπόλοιποι έχουν μπλοκ αυτοί, εμένα (λέμε τώρα). Όποιος στείλει πρώτος, χάνει την αξιοπρέπεια του (μετά απο ο,τι έγινε).
Και άμα το σκεφτείς, δεν είχα με όλους σοβαρές σχέσεις. Με ορισμένους δεν είχα σχέση, είχα "κάτι", κρεμάλα, βρείτε την λέξη που να περιγράφει αυτές τις καταστάσεις, και θα κερδίσω πίσω την ψυχική μου υγεία.
Πως γίνεται λοιπόν, ακόμα και στις αδιάφορες σχέσεις-μαϊμού ή σε αυτά που ήτανε σχέση αλλά μετά δεν ήταν, να υπάρχει τέτοια δραματικότητα, που δεν μου επιτρέπει ούτε για σεξ να στείλω;
Τι παίζει λοιπόν, όταν μια ομορφούλα, αρτιμελής κοπέλα με λειτουργικά ψυχολογικά (λειτουργικά, ε τώρα, τρόπος του λέγειν), δεν έχει ΟΥΤΕ έναν άντρα στις επαφές της, που να μπορεί να του στείλει για σκέτο σεξ (που θα της αρέσει) (και χωρίς να της κοστίσει την αξιοπρέπεια της);
2. Τι είμαι, κανάς πόρνος του πεντοχίλιαρου;
Δεν ξέρω πόσες φορές θα πρέπει να ανεχτεί η κολλητή μου το ερώτημα "Ρε μαλάκα, γιατί δεν βρίσκω ΈΝΑΝ άντρα που να θέλει να βρισκόμαστε ΜΟΝΟ για σεξ;" (όροι και προϋποθέσεις ισχύουν, να μου αρέσει και εμένα το σεξ μαζί του προφανώς)
Που είναι οι άντρες που θέλουν μόνο σεξ, που με προειδοποιούσαν μικρή να τους αποφεύγω; Που είναι;! Αυτοί που σηκώνονται και φεύγουν χωρίς γεια; Ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε. Βέβαια, επειδή δεν ήθελαν μόνο σεξ, δεν σημαίνει πως ήθελαν και κάτι ουσιαστικό απο εμένα, για να μην νομίζετε ο,τι το λέω έτσι, και για να σας προλάβω, ΝΑΙ, έχω πλησιάσει άντρα με την πρόθεση του ΜΟΝΟ σεξ, απλά δεν βγήκε εν τέλει ποτέ, γιατί έχω και εγώ ηλίθιο σκεπτικό, και κάποιες συμπεριφορές μου γαμούσαν την ροή της σκέψης μου. Ποιες συμπεριφορές; Χεχ...
Δεν κατάφερα ποτέ, να πετύχω έναν άντρα που έχουμε εκπληκτική χημεία στο σεξ και μπορεί σταθερά να βρίσκεται μόνο για σεξ μαζί μου, χωρίς να το πάει αλλού, στο άπειρο και ακόμα παραπέρα. Και δεν είναι οτι είμαι τόσο ερωτεύσιμη, και πέφτουνε στα πόδια μου (εκτός απο μερικούς), το 'παμε, δεν είμαι τόσο ντελούζιοναλ. Πολύ μακριά απο αυτό.
Επιπλέον, δεν σηκώθηκε ποτέ κανείς να φύγει μετά το σεξ, αλλά ξέρετε κάτι; Δεν τους έδιωξα και εγώ τις φορές που έπρεπε. Και τις φορές που αυτοί μου ζήτησαν να κοιμηθώ μαζί τους, να μείνω εκεί, δεν είπα όχι, όχι σε όλες τις φορές τουλάχιστον. Ενώ έπρεπε.
Εκτός απο τις φορές που όντως γούσταρα τρελά τον άλλον (ελάχιστες και αυτές), δεν ξεκίνησα ποτέ κάτι παραπάνω εγώ. Το πράγμα γινόταν ΠΑΝΤΑ περίπλοκο, όταν αυτοί θεωρούσαν καλή ιδέα να μην έχουν επαφή με το περιβάλλον, να βασιστούν στον δικό τους μικρόκοσμο, και να λειτουργήσουν με βάση αυτό. Μπορεί αυτό που λέω τώρα να μην βγάζει νόημα, αλλά θα εξηγήσω.
Ούσα μαλάκω, πολλές φορές το αφήνω να συμβεί γιατί είμαι της λογικής «Ποτέ δεν ξέρεις». Ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να είναι άξιος του έρωτα μου, τελικά. Ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί σχεδόν καταλάθος, να πληγώσω έναν αξιόλογο άνθρωπο, άμα σηκώσω αμυνάρες απο νωρίς. Οπότε τους αφήνω να το πάνε εκεί που θέλουν, ακόμα και αν εγώ δεν τους έβλεπα εξ' αρχής για κάτι παραπάνω πέρα απο το σεξ που μόλις κάναμε.
Αλλά ξέρω. Ξέρω οτι απλά θα καταλήξει σε πουτανίλα και μπουρδελίλα. Ξέρω οτι, με το που κατεβάσω άμυνες, θα αρχίσουν οι μαλακίες. Έχω βγάλει μέχρι και ορισμό. Με κάθε γκόμενο, περιμένω να γίνει το "Μεγάλο Γαμηλίκι". Αυτό δηλαδή, που θα γίνει, και θα απομυθοποιηθούν πλήρως στο μυαλό μου και θα συνειδητοποιήσω πως πάλι ξόδεψα χρόνο σε έναν τύπο που θα έπρεπε να έχω μόνο για πούτσα. Και ξαναλέω, δεν μιλάμε καν για πολύ σοβαρές καταστάσεις. Αλλά ακόμα και το γεγονός που θα σε αφήσω να με αγκαλιάσεις και θα κοιμηθούμε μαζί, που θα βγω να πιω καφέ μαζί σου και θα σε αφήσω να μου πεις κάτι παραπάνω απο απλά "Χύνω, χύνω μωρή καύλα", που θα σε αφήσω να παριστάνεις οτι είμαστε μαζί για ένα μικρό χρονικό διάστημα, είναι χρόνος που έχω σπαταλήσει. Και μαντέψτε, το Μεγάλο Γαμηλίκι συμβαίνει πάντα.
Όσο λοιπόν τρώω το κεφάλι μου σκεπτόμενη πως πάντα πετυχαίνω τέτοιους τύπους, που αποζητούν συναισθηματική ανακούφιση χωρίς τις ευθύνες μιας αληθινής σχέσης, παρ' όλο που κάνω τα πάντα για να αποφύγω το μοτίβο, παρ' όλο που φροντίζω να είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, έρχεται μια κουβέντα της κολλητής και ρίχνει φως σε κάτι τόσο προφανές, που θα έπρεπε να το παρατηρήσω καλύτερα:
"Δεν θέλουν να χρησιμοποιηθούν, ρε Ματίνα"
Αν το διαβάσει οποιοσδήποτε στρέιτ άντρας αυτό, θα γελάσει. Θα πιάσει τα αρχίδια του και θα πει "Σιγα ρε γκερλ-μπόσιζ, ποιες νομίζετε οτι είστε, δεν ξέρετε πως σκέφτονται οι άντρες".
Καλά, σκάσε και διάβαζε. Δεν ξέρετε τι σας γίνεται.
3. Τα συκά-σύκα, και η σκάφη-σκάφη
"Τα έκανε όλα απλά για να γαμήσει"
Αυτή είναι η πιο εύκολη απάντηση που μπορεί να δώσει κάποιος, όταν εμφανίζεται μια ανεξήγητη, αντρική, στρέιτ συμπεριφορά. Οι άντρες, στην πλειοψηφία, είναι απλά και πρακτικά πλάσματα.
Για πολλά, πολλά, άπειρα χρόνια, η τεχνική τους για να πάρουν σεξ απο μια γυναίκα ήταν μια και βασική (και δυστυχώς, με υψηλές πιθανότητες επιτυχίας): Να παριστάνουν πως είναι ερωτευμένοι μαζί της.
Η σεξουαλική επανάσταση και το κίνημα του φεμινισμού βέβαια, έχει αλλάξει πάρα πολλά πράγματα, στις μέρες μας. Ένα βασικό είναι πως οι γυναίκες δεν περιμένουν τον έρωτα, για να κάνουν σεξ. Η σωματική αυτονομία και η σταδιακή κατάρριψη στερεοτύπων, έχει επιτρέψει στις γυναίκες να κάνουν σεξ, όπως έκαναν και κάνουν και οι άντρες: No strings attached. Χωρίς συναισθηματική σύνδεση. Επίσης, και ο φόβος το να μας αποκαλέσουν "τσούλες" ή "πουτάνες", έχει μειωθεί κάπως, πλέον μας νοιάζει λιγότερο η ηλίθια άποψη των αντρών, που θέλουν να γαμάνε πολύ, αλλά ταυτόχρονα κρίνουν τις σεξουαλικά απελευθερωμένες γυναίκες. Δεν χρειαζόμαστε την ηθική προστασία μιας "σχέσης" ή ενός "έρωτα" για να κάνουμε σεξ.
Οπότε η χρησιμότητα της τεχνικής του "Βρε να σε παντρευτώ θέλω ζαργάνα μου, δώσε μου λίγο μουνάκι τώρα" έχει αρχίσει να φθίνει. Μπορείς να πλησιάσεις μια γυναίκα με μοναδικό σκοπό το σεξ, και αν αυτή είναι στα ίδια μήκη κύματος, θα στο δώσει. Ή ακόμα καλύτερα, μπορεί να τύχει να σε πλησιάσει αυτή πρώτη.*
Που θέλω να καταλήξω και μακρηγορώ; Η απάντηση "Τα έκανε όλα για να γαμήσει" δεν μπορεί να απαντήσει τα ερωτήματα που θέτω εγώ, για έναν πολύ απλό λόγο.
Μιλάω για συμπεριφορές μετά το σεξ.
Μιλάω για συμπεριφορές όταν ο άλλος έχει επιβεβαιώσει πως η γυναίκα είναι διαθέσιμη για σεξ, και τώρα και στο μέλλον, όταν το σεξ του έχει προσφερθεί και θα συνεχίσει να του προσφέρεται, απλόχερα.
Αν κάποια σου πει "Καλός είσαι, μπορούμε να κάνουμε ξανά σεξ όποτε γουστάρεις", εσύ γιατί να μπεις στον κόπο να συνεχίσεις κάποιας μορφής θέατρο; Επειδή ορισμένες φορές δεν είναι καν συνειδητό θέατρο, απο μεριάς σου, καλέ μου άντρα.
Και έχει μια πολύ διαφορετική χρήση, απο την απλή επίτευξη σεξουαλικής επαφής...
[* Κάτι ακόμα που θα σκάσω αν δεν σημειώσω (βλέπε αστερίσκο πάνω). Ορισμένοι άντρες, μπορεί να ξενερώσουν πλήρως, αν μια γυναίκα τους πλησιάσει πρώτη για σεξ. Φυσικά και παίζουν ρόλο τα αυτονόητα, το οτι τζιζ κακό μια γυναίκα να θέλει σεξ, για να σε πλησίασε μάλλον είναι "πουτάνα", δεν είναι "θηλυκή συμπεριφορά", κι άλλα εμετικά. Θέλουν σεξ, αλλά θέλουν υπο τους δικούς τους κανόνες, κανόνες βασισμένοι σε μια εύθραυστη αρρενωπότητα. Απο την άλλη όμως, μπορεί να τους τρομάζει το ξένο, το άγνωστο. Οι άντρες δεν έχουν συνηθίσει να είναι "θηράματα". Βγαίνουν απο τον πατριαρχικό τους ρόλο, και σκαλώνουν, παγώνουν, βραχυκυκλώνουν. Θεώρησα πως ένα βαθμό, είναι σχετικό με τον φόβο που ανέφερα, τον φόβο μη και τους "χρησιμοποιήσουμε", σε κάτι που είναι τέρμα εκτός του συνηθισμένου]
4. Ναι, αλλά και οι γυναίκες...
"Ναι αλλά και οι γυναίκες έχουν αυτές τις συμπεριφορές!"
Έχω βαρεθεί αυτή την ηλίθια απάντηση, κάθε φορά που τολμάμε να μιλήσουμε για μια αντρική συμπεριφορά. Αρχικά, είναι προσβολή απέναντι στην νοημοσύνη μου. Ναι, προφανώς και οι γυναίκες εμφανίζουν τις ίδιες συμπεριφορές, νιουζφλας, και οι γυναίκες είναι άνθρωποι οπότε γυναίκες και άντρες, έχουν πολλά κοινά σημεία. Το ξέρω, το γνωρίζω.
Ο λόγος που δεν θα μιλήσω και για τα δύο φύλα, και θα επικεντρωθώ στους άντρες είναι επειδή αυτό το φύλο εμφανίζει πολύ συχνότερα την συμπεριφορά που θα αναλύσω. Το βασίζω σε δύο παράγοντες αυτό:
Πρώτα στον υποκειμενικό, εννοώντας τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες, και τις εμπειρίες των γυναικών που έχω γνωρίσει και έχω επικοινωνήσει στον ευρύτερο κοινωνικό μου κύκλο (για τους χιμπατζήδες πίσω, αυτό σημαίνει πως δεν εννοώ μόνο τις στενές μου φίλες).
Και δεύτερον, και σε ένα πιο κοινωνιολογικό και επιστημονικό επίπεδο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει έρευνα που να έχει ακριβώς την ίδια θεματική με το κείμενο μου, υπάρχουν όμως πολλές έρευνες και στατιστικές πάνω στην συμπεριφορά αντρών και γυναικών, ειδικά όσο αφορά τις ερωτικές σχέσεις, που θα μπορούσα να πω, οτι χονδρικά επιβεβαιώνουν αυτά που λέω. Αν καταφέρω σε αυτή την ζωή να μπω στον κλάδο της κοινωνιολογίας, και να εξάγω μια έρευνα ακριβώς πάνω στο συγκεκριμένο θέμα του άρθρου, θα την αφιερώσω σε όλους εσάς.
Σε εσένα λοιπόν, που βιαστικά έκανες αυτή την παρατήρηση, έχω να πω πως η αντικειμενικότητα που προσπαθείς να επιβάλλεις, μου φαίνεται γελοία. Και γελοία, γιατί; Είναι μια αντικειμενικότητα που εμφανίζεται με μοναδικό σκοπό να βγάλει τους άντρες απο το επίκεντρο. Σημειώνεις πως και οι γυναίκες έχουν αυτές τις συμπεριφορές, όχι για να είσαι δίκαιος, αλλά για να ρίξεις λίγες ευθύνες και σε αυτές, να μην επικεντρωθεί όλη η σαπίλα πάνω στους άντρες. Δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει αυτό, μόνοι τους επιλέγουν ως πλειοψηφία να έχουν αυτές τις συμπεριφορές, δεν είναι δικό μου πρόβλημα που οι γυναίκες δεν το κάνουν τόσο συχνά.
Σκοπός μου σήμερα, όπως και να 'χει, δεν είναι μόνο η αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά και το να συζητήσουμε ένα πρόβλημα κατα βάση κοινό, τι μορφές παίρνει, και που βρίσκεται η ρίζα του.
5. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Αυτό το σημείο του κειμένου, είναι που με παίδεψε περισσότερο.
Προτού πέσουμε με τα μούτρα να εξηγήσουμε το γιατί πολλοί άντρες εμφανίζουν αυτές τις προβληματικές συμπεριφορές στο σύγχρονο ντέιτινγκ, πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε και να ξεχωρίσουμε τι είναι φυσιολογική και τι είναι προβληματική συμπεριφορά. Μετά απο τις εκατό φορές που έγραψα και ξανα-έγραψα αυτό το σημείο, και έβγαλα μέχρι και μια λίστα με σημάδια συμπεριφοράς για όταν ένα άτομο ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω πέρα απο επιφανειακές και ανούσιες επαφές, συνειδητοποίησα πως ένα πολύ απλό δίπολο, κάνει την δουλειά που χίλιες λέξεις δεν μπορούσαν να κάνουν.
Αν η συμπεριφορά σου είναι ίδια απέναντι σε μια γυναίκα που έχεις μόνο για γαμήσι και για να περνάει η ώρα, με την συμπεριφορά που δείχνεις σε μια γυναίκα που βλέπεις σοβαρά, έχεις πρόβλημα.
Αν επιπλέον, σου φαίνεται φυσιολογικό να έχεις την ίδια συμπεριφορά, έχεις ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.
Δηλαδή, εγώ και η κάθε "εγώ", μια ύπαρξη χωρίς αξία στην ζωή σου, θα έχω την ίδια βασιλική μεταχείριση που θα έχει και ένα απο τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ζωής σου, η γυναίκα που θα ερωτευτείς;
Δεν κατάλαβες; Θα σου δώσω να καταλάβεις.
Μέσω της έρευνας που έκανα, έπεσα πάνω σε υπέροχα δοκίμια, τα οποία επιβεβαίωσαν την ιδέα που είχα για το τι εστί "φυσιολογική" συμπεριφορά. Όπως αναφέρεται σε αυτό το επιστημονικό δοκίμιο της Samantha Joel και Geoff MacDonald, ερευνητών ψυχολογίας, ο άνθρωπος έχει έναν βασικό βιολογικό μηχανισμό, όταν το θέμα φτάνει στον έρωτα.
Το infatuation, όπως το λένε και στο χωριό μου, είναι το "ξελόγιασμα", το πάθος, η πρωταρχική "καύλα" που νιώθουμε για ένα πρόσωπο στα πρώτα στάδια μιας ερωτικής γνωριμίας. Είναι το σημείο που παίζουν ρόλο όοολες οι "ορμόνες" που λέμε, η ντοπαμίνη, η αδρεναλίνη, και φυσικά η οξυτοκίνη. Φαν φακτ, η οξυτοκίνη είναι η ορμόνη που ενεργοποιεί τον τοκετό, όπως επίσης και την γαλακτοφορία (θηλασμό). Είναι επίσης η μαγική ορμόνη του οργασμού, που μας κάνει να δενόμαστε μέσω του (καλού, χεχε) σεξ.
Ο μηχανισμός του infatuation λοιπόν, ξέρετε γιατί υπάρχει; Για να έχει ο άνθρωπος το ένστικτο πως πρέπει να δημιουργήσει μια μακροχρόνια και σταθερή σύνδεση με το εκάστοτε ταίρι.
Ναι, κι όμως, ο ανθρώπινος οργανισμός είναι φτιαγμένος για μακροχρόνια δέσμευση, καθώς η εξελικτική μας πορεία καθόρισε πως αυτός είναι ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος για να εξασφαλίσει την αναπαραγωγή μας. Το αρχικό "ξελόγιασμα", οδηγεί τον άνθρωπο στο επόμενο στάδιο: Την επένδυση. Η επένδυση στις ερωτικές σχέσεις, αποτελεί αυτό που τελικά έχει την δυνατότητα να "κλειδώσει" μια σχέση, καθώς εκεί πέρα ξεκινούν και οι περίπλοκες ψυχολογικές διεργασίες ενός ερωτευμένου ανθρώπου.
Και πως αναφέρει η επιστήμη, βασισμένη σε δείγματα ερευνών, οτι εκδηλώνεται με πράξεις αυτή η "επένδυση";
" [...] κινητοποιεί επένδυση εντός αυτής της σχέσης μέσω συμπεριφορών όπως, το να ξοδεύεις χρόνο με τον σύντροφο (Eastwick & Finkel, 2008) και να εκμυστηρεύεσαι σκέψεις και συναισθήματα στον σύντροφο (Birnbaum et al., 2017). Η επένδυση προωθεί την δέσμευση και την σταθερότητα." (απόσπασμα απο Joel&MacDonald)
Τι μας λέει λοιπόν, με απλά λόγια; Το να βγαίνεις βόλτες, να κοιμάσαι μαζί με τον άλλον, να βλέπετε ταινίες και να πηγαίνετε σε μαγαζιά, να μιλάτε και να συζητάτε περι ανέμων και υδάτων, να χαϊδεύεστε και να φιλιέστε, να μαγειρεύετε πρωινά ο ένας στον άλλον, και να έχετε γλυκανάλατα υποκοριστικά, είναι τι; Επιστημονικά επιβεβαιωμένα σημάδια πως ο άλλος θέλει σχέση.
"Ε και, εντάξει, δηλαδή άμα τα κάνω όλα αυτά και με τους φίλους μου τι σημαίνει, ο,τι και με αυτούς θέλω σχέση;" Χαζούλη μου, νομίζω πως είναι πολύ ξεκάθαρο ο,τι άμα προσθέσουμε και το σεξ σε αυτή την εξίσωση, τα πράγματα αλλάζουν. Και επίσης αγκαλιά με αγκαλιά και ξόδεμα χρόνου με ξόδεμα χρόνου, έχουν τεράστια διαφορά. Και με τους φίλους μου θα δω ταινίες, αλλά δεν θα γυρίσουν να με γλωσσοφιλίσουν εκείνη την ώρα. Πουτανιές στην πουτάνα δεν θέλω, πονηρούλη, καταλαβαίνεις μια χαρά τι θέλω να πω.
Οπότε τώρα, όποια γυναίκα έχει υποστεί τις γελοιότητες αυτές, μπορεί να πάει στον τύπο που φερόταν σαν να έχει σχέση μαζί της και στο τέλος της είπε πως "είσαι τρελή, δεν σε θέλω για κάτι σοβαρό, απο το μυαλό σου το έβγαλες, απλά σου φέρθηκα όμορφα και δεν θα το έχεις συνηθίσει, οπότε το κάνεις τεράστιο στο μυαλό σου" και να του πει "Είσαι πολύ μεγάλος μαλάκας, και μάλιστα επιστημονικά αποδεδειγμένα μαλάκας". Αυτός έχει το πρόβλημα, και θα εξηγηθεί και γιατί έχει το πρόβλημα παρακάτω. Αν είσαι τέτοιος άντρας που διαβάζει το άρθρο τώρα, μείνε, να σου πω τι πάει στραβά μαζί σου. Όχι, δεν φταίει που είσαι μεγάλος player απλά.
Κι όλα αυτά επιβεβαιώνονται και με πιο απλό τρόπο και λιγότερο διάβασμα. Αν απλά γκουγκλάρεις κάτι του τύπου "Πως ξέρω οτι όντως ενδιαφέρεται για εμένα;" θα σου εμφανιστεί μια πληθώρα απο άρθρα που έχουν πάνω-κάτω τις ίδιες λίστες. Ναι φυσικά πολλά απο αυτά δεν έχουν κάποιο background με επιστημονικό κύρος απο πίσω, έχει και πολλά άρθρα τύπου Cosmopolitan και Super Κατερίνα και αρχίδια μάντολες. Αλλά ακόμα κι αυτά, είναι βασισμένα σε άρθρα και ευρήματα ειδικών, που έχουν μελετήσει κοινωνιολογία, ψυχολογία ή/και έχουν εντρυφήσει με κάποιον τρόπο στις ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις και στους κανόνες έλξης.
Και εσύ διαβάζεις αυτά τα άρθρα και λες "Ρε μαλάκα, τα έκανε όλα αυτά, αλλά στο τέλος φέρθηκε σαν να είμαι εγώ η ηλίθια και η παρανοϊκή που είχα συναισθήματα, και αυτός δεν είχε. Τι στον πούτσο;". Ισχύουν τα ίδια που είπα.
Η οικειότητα και η τρυφερότητα, και ο τρόπος που τις εκφράζουμε, έχουν βαθμίδες, και αυτό επειδή ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική θέση στην ζωή μας, οπότε αυτή η διαφορά καθορίζει και την διαφορά στα επίπεδα τρυφερότητας και οικειότητας. Προφανώς για τον κάθε άνθρωπο υπάρχουν μικροδιαφορές, π.χ. μερικοί δεν έχουν πρόβλημα να κοιμούνται αγκαλιά με έναν άνθρωπο που έχουν μόνο για το σεξ, ενώ άλλοι αποφεύγουν κάθε είδους τρυφερή σωματική επαφή, αν δεν νιώθουν έντονα συναισθήματα για το άλλο άτομο. Το πρόβλημα δεν φαίνεται σε αυτές τις μικρές, μεμονωμένες διαφορές, αλλά στο σύνολο πολλών συμπεριφορών.
Δηλαδή, αν κάποιος σε φίλησε στο μέτωπο, δεν σημαίνει πως νιώθει κάτι παραπάνω. Αλλά άμα επίσης, σε χαϊδεύει μέχρι να κοιμηθείς; Αν σε αποκαλεί με τρυφερά υποκοριστικά συνεχώς; Αν σε έχει γνωρίσει σε πολλούς φίλους του; Αν θέλει να ξοδεύει χρόνο μαζί σου κάθε μέρα; Αν δείχνει κτητικότητα; Αν σου φέρνει καφέ και πρωϊνό, χωρίς να σε ρωτήσει; Αν θυμάται το αγαπημένο σου άρωμα; Αν εκφράζει ανησυχία για την σωματική σου ακεραιότητα; Νομίζω οτι μόνο απο αυτή την περιγραφή, οι περισσότεροι δημιουργήσατε στο μυαλό σας την εικόνα ενός ανθρώπου που έχει αρχίσει να αναπτύσσει συναισθήματα για κάποιον, την εικόνα ενός ανθρώπου που επιθυμεί σχέση ή θα επιθυμήσει στα κοντά.
Κι όμως, οι σύγχρονοι άντρες μπορούν να εμφανίσουν όλες αυτές τις συμπεριφορές, χωρίς όμως να βλέπουν σοβαρά το άλλο άτομο, ή τουλάχιστον αυτό να δηλώνουν. Δημιουργείται μια προσομοίωση σχέσης. Και αυτό λοιπόν, είναι η προβληματική συμπεριφορά.
Όχι, για να μην νομίζετε οτι τα βγάζω απ' τον κώλο μου.
6. Οξυτοκίνη, οργασμοί και λοιπές επιστημονικές φαμφάρες σχετικές με το θέμα
Το μόνο σίγουρο είναι πως είμαστε ζώα, δέσμιοι της σάρκας μας. Που σημαίνει οτι πολλά πράγματα είναι επηρεασμένα απο ορμόνες. Το θέμα είναι το πως αντιμετωπίζουμε τις ορμόνες μας, και αν βάζουμε την ανθρώπινη νοημοσύνη μας να λειτουργήσει εκεί που πρέπει. Ως όριο στα βιολογικά μας ένστικτα, δηλαδή.
Η ορμόνη, που για ευνόητους λόγους, έχει πάρει τον τίτλο της "ορμόνης του έρωτα", είναι η οξυτοκίνη, την αναφέραμε και πιο πάνω. Είπαμε, πως αυτή η ορμόνη χύνεται στον οργανισμό μας, όταν χύνουμε και εμείς, στον οργασμό δηλαδή, χεχε. Αυτή η ορμόνη, σε συνδυασμό με πολλούς άλλους παράγοντες, μπορεί να μας οδηγήσει στο να συνδεθούμε με το άλλο άτομο, να αποκτήσουμε συναισθήματα προς το πρόσωπο του.
Το οτι οι γυναίκες μπορεί να "ερωτευτούν" απο το σεξ, είναι κοινώς γνωστό, και παλαιωμένο στερεότυπο, θα έλεγα εγώ (ανάθεμα κι αν τους ερωτευόμασταν όλους). Αυτοί όμως που επίσης επηρεάζονται απο αυτή την ορμόνη, αλλά τα στερεότυπα της πατριαρχίας έχουν αλλοιώσει τον τρόπο που το δέχονται και το εκφράζουν, είναι οι άντρες. Οι ίδιες έρευνες που αναφέρθηκαν παραπάνω, έχουν αποδείξει πως ένας άλλος πιθανός μηχανισμός, όπως το infatuation (δηλαδή το πρωταρχικό πάθος που σε κάνει να θες τον άλλον), είναι και η σεξουαλική διέγερση/επιθυμία, που μπορούν να κινητοποιήσουν ένα άτομο σε διαδικασία "επένδυσης". Δηλαδή, μερικές φορές το σεξ και η έντονη καύλα, μπορεί να είναι αρκετά απο μόνα τους, χωρίς τον γενικό "ενθουσιασμό" του infatuation, για να σε μπερδέψουν, και να θεωρήσεις πως νιώθεις κάτι παραπάνω για το άλλο άτομο.
Άρα πολλοί άντρες, "που κάνουν σεξ χωρίς συναισθήματα" αλλά δεν το υποστηρίζουν με τις πράξεις τους, απλά λένε ψέματα στον εαυτό τους κατα κάποιο τρόπο. Μπορεί να μπαίνουν υποσυνείδητα στη διαδικασία να αναπτύξουν σχέση με αυτό το άτομο, γιατί το σώμα τους και τα συναισθήματα τους αυτό τους λένε. Αλλά η χαμηλή συναισθηματική τους νοημοσύνη και η κοινωνία που τους θέλει "γαμιάδες χωρίς συναισθήματα", απευθείας τους βάζει εμπόδιο στο να αντιμετωπίσουν τις πραγματικές τους ανάγκες και επιθυμίες. Κάπου εκεί πάνω, δημιουργείται και ο φόβος της δέσμευσης, σε συνδυασμό με τα ψυχολογικά κόμπλεξ και θέματα του εκάστοτε ανθρώπου.
Και, επιστημονικά αποδεδειγμένα πάλι, οι άντρες έχουν λιγότερο ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη απο τις γυναίκες, και αυτό κατά την γνώμη μου (βασισμένη και σε άλλες γνώσεις που έχω συγκεντρώσει) είναι μια πολύ σημαντική και καταστροφική επίπτωση του πατριαρχικού συστήματος, που "ακρωτηριάζει" συναισθηματικά τους άντρες, απο την παιδική ηλικία.
7. Διαφημιστικό διάλειμμα για να ξεκαθαρίσουμε κάτι
Όπως σε όλα τα πράγματα, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, και έχει τις δικές του απόψεις, συμπεριφορές, αντίληψη και πάει λέγοντας. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσεις οτι ο καθένας ζει την δική του πραγματικότητα στο μυαλό του, τόσο το καλύτερο για 'σενα (το λέω και στον εαυτό μου, γιατί ακόμα δεν έχω αποδεχτεί την άρνηση ορισμένων ανθρώπων να ενταχθούν σε μια καθολική πραγματικότητα).
Ακόμα και εγώ που το κρίνω τώρα, μπορεί πολλές φορές να ζω στην δική μου πραγματικότητα, αλλά κατα βάση, προσπαθώ να ζω αντικειμενικά και βασισμένη σε γεγονότα και βάσιμες πληροφορίες, και όχι στο τι ψυχανεμίζομαι εκείνη την ώρα ή τι βολεύει τις συναισθηματικές μου επιθυμίες, κι άμα το κάνω, προσπαθώ τουλάχιστον να το κάνω συνειδητά και χωρίς να επηρεάζω κάποιον εκτός της δικής μου φούσκας.
Πολλοί άντρες, και άνθρωποι γενικά ανεξαρτήτου φύλου, βρίσκουν πιο εύκολο να δημιουργήσουν ένα ψέμα, και να προσπαθήσουν να πείσουν και εσένα και τον εαυτό τους, πως η πραγματικότητα δεν είναι όπως είναι, αλλά όπως τους βολεύει. Το να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα, σημαίνει πως θα πρέπει να είσαι υπεύθυνος για τις πράξεις σου και για τα σφάλματα σου, όπως και για τις ατέλειες σου. Τα περισσότερα άτομα είναι ευθυνόφοβα, δειλά και αδύναμα να αντέξουν την αυτογνωσία.
Για τον τύπο, που σου έδειξε τόσα όμορφα πράγματα και ήσουν σίγουρη πως ήταν κάτι παραπάνω, και όταν πήγες να ξεκαθαρίσεις ή να ζητήσεις πράγματα, σου επιτέθηκε και σου έκανε gaslighting, είναι απλή η εξήγηση: Με το να δημιουργήσει μια πραγματικότητα στην οποία εσύ είσαι η τρελή που τα μετέφρασες λάθος, και αυτός δεν έδειξε κάτι παραπάνω, αποποιείται κάθε ευθύνη απέναντι σου, αλλά και απέναντι στον εαυτό του.
"Δεν σου χρωστάω κάτι εσένα, αλλά και εγώ, δεν χρειάζεται τα δω τα συναισθηματικά μου κενά και τι με οδήγησε σε αυτές τις συμπεριφορές. Οπότε, εσύ είσαι τρελή, και εγώ έχω δίκιο."
8. Μικρός παραγοντούλης
Αξίζει επίσης, να σημειωθεί πως αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχει εμφανιστεί πρόσφατα, καθαρά σύγχρονο. Παλιότερα δεν υπήρχαν αυτές οι "σχεδόν" σχέσεις, τουλάχιστον όχι με αυτόν τον τρόπο και σε τέτοια κλίμακα. Είτε ήσουν ελεύθερος, είτε σε σχέση, είτε παντρεμένος, τίποτα ενδιάμεσο.
Το τέλειο περιβάλλον για αυτές τις καταστάσεις δημιουργήθηκε απο (δώσε προσοχή τώρα, θα σου γαμήσω τον εγκέφαλο) την σεξουαλική επανάσταση που έγινε μέσα σε μια πατριαρχία που έχει αρχίσει να καταρρέει σιγά-σιγά. Δηλαδή;
Βρισκόμαστε μέσα σε μια κοινωνία, που πλέον το σεξ έχει αρχίσει να χάνει την taboo ιδιότητα του (τουλάχιστον σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες), και μπορεί να υπάρξει εύκολα εκτός σχέσης και γάμου χωρίς μυστικά, επίσης και οι γυναίκες με baby steps αποκτούν περισσότερη δύναμη πάνω στην προσωπική τους απόλαυση και σωματική αυτονομία (σαφώς υπάρχει το slut-shaming ακόμα, αλλά η αντίσταση είναι πλέον εμφανέστατη), κι αυτά συνυπάρχουν με την συνεχόμενη αντίσταση στην πατριαρχία γενικότερα (οι γυναίκες δεν περιμένουν να παντρευτούν πλέον για να βιοποριστούν), αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως η πατριαρχία δεν υπάρχει και βασιλεύει ακόμα (οι άντρες ακόμα θεωρούν πως πρέπει να είναι πλάσματα χωρίς συναισθήματα, και η αντρίλα τους κρύβεται πίσω απο το πόσες έχουν γαμήσει).
Και δεν είναι καν οι μόνες δυναμικές αυτές. Σεξουαλική επανάσταση, φεμινιστικό κίνημα και πατριαρχία είναι ένα κουβάρι μεταξύ τους, και αλληλοεπηρεάζονται άμεσα με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, που θα χρειαστεί άλλο ένα ολόκληρο δοκίμιο για να εξηγήσουμε.
Το μόνο σίγουρο είναι, πως όλο αυτό αποτελεί γόνιμο έδαφος για καταστροφές στις ερωτικές ζωές των ανθρώπων.
9. Και γιατί λοιπόν;
Φτάσαμε στο σημείο που όλοι περιμέναμε. Γιατί λοιπόν τόσοι άντρες προτιμούν την προσομοίωση μιας σχέσης και τα θέλουν όλα τόσο χύμα και ελεύθερα; Γιατί φαίνεται να τα κάνουν σωστά όλα, και μετά μια μέρα γίνονται μαλάκες; Και όλα αυτά, ενω το σεξ είναι άφθονο και προσβάσιμο;
Φόβος δέσμευσης.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη, και όσα περιγράψαμε, οδηγούν σε αυτό: Οι άντρες φοβούνται την δέσμευση, ακόμα και αν ενδόμυχα, την θέλουν. Νιώθουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες, αλλά δεν τις αναγνωρίζουν. Θέλουν την σύνδεση, την τρυφερότητα, την οικειότητα, αλλά χωρίς ευθύνες και υποχρεώσεις. Και όταν οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις εμφανίζονται, το βάζουν στα πόδια. Η εποχή μας, τους δίνει το ελεύθερο να κάνουν αυτές τις "σχεδόν σχέσεις".
Θέλουν να έχουν την άνεση να φύγουν, αν γνωρίσουν μια άλλη κοπέλα, χωρίς εσύ να έχεις το δικαίωμα να τους ζητήσεις τα ρέστα. "Χαώνονται" μέσα σε μια θάλασσα επιλογών, επιλογών που δεν υπάρχουν όντως, αλλά στο μυαλό τους όλα είναι πιθανά. Θέλουν να τις γαμήσουν όλες. Χωρίς να πρέπει να δώσουν λογαριασμό. Φράσεις-κλειδιά είναι "Δεν είπαμε οτι θα παντρευτούμε κιόλας", "Δεν έχουμε σχέση", "Ελεύθερος είμαι, μπορώ να κάνω ο,τι θέλω". Και προφανώς, δεν ισχύει το ίδιο για εσένα. Τα ίδια άτομα, συνήθως, θα είναι τα ίδια που θα παριστάνουν οτι δεν τους νοιάζει αν πηδήξεις άλλον, αλλά θα τους νοιάξει. Και θα στο δείξουν, με παθητική επιθετικότητα προφανώς, για να μην φανεί τρανταχτά. Γιατί με το να είσαι και εσύ ελεύθερη και να κάνεις ο,τι θες, πληγώνεις τις ανασφάλειες τους, την περηφάνια τους, τον εγωισμό τους, την ίδια πηγή απο που πηγάζουν τα θέματα δέσμευσης τους.
Θέλουν την προσομοίωση μιας σχέσης, διότι σε μια προσομοίωση, δεν υπάρχουν ευθύνες. Άμα πείσουν τους εαυτούς τους ο,τι είναι ξεκάθαροι με αυτό που θέλουν, και πως δεν κοροϊδεύουν το άλλο άτομο (ενώ το κοροϊδεύουν στην ουσία), θα είναι καθαρή η συνείδηση τους. Αν κάτι είναι θολό και περίπλοκο, πως μπορείς να βγάλεις άκρη ώστε να κατηγορήσεις κάποιον, ε;
Θα κοιμούνται μπλεγμένοι στα πόδια σου, θα σε κανακεύουν και θα σε φροντίζουν, θα σου λένε χίλιες δυο πίπες για το μέλλον, θα μοιράζονται τις σκέψεις τους, θα βγαίνουν βόλτες μαζί σου, θα κρατάνε χέρια και θα σε έχουν αγκαλιά στον δρόμο, θα σε γνωρίσουν στους φίλους τους, και θα δέχονται και την δική σου τρυφερότητα αντίστοιχα, αλλά όλα είναι μια παραίσθηση δική τους, στην οποία σε βάζουν και εσένα μέσα, και όλα θα γκρεμιστούν μόλις θα ζητήσεις να σου δώσουν κάτι ουσιαστικό και εκεί ξαφνικά, δεν έχετε σχέση.
Και ουυ, ξέρεις τι κόπος είναι μια σχέση; Να πρέπει να είσαι ειλικρινής και συνεννοήσιμος; Να δέχεσαι τις επιπτώσεις των πράξεων σου; Να μην μπορείς να γαμήσεις όποια γουστάρεις, όποτε γουστάρεις; Να πρέπει να έχεις συναισθήματα και άξουαλι να τα νιώσεις;
Όπως έγραψα και σε ένα ποίημα μου:
«Βολεύουν οι έρωτες πρόβας»
Βέβαια, η προσομοίωση σχέσης συμβαίνει και ακούσια, καμιά φορά. Εννοώ πως μια ανώριμη αντιμετώπιση ενός πρόωρου ενθουσιασμού, σε συνδυασμό με μια υποθάλπουσα ανάγκη για συντροφικότητα, τους οδηγεί σε τέτοιες καταστάσεις και αυτούς, χωρίς απαραίτητα να το καταλαβαίνουν. Ένας άνθρωπος συναισθηματικά ανώριμος, θα κάνει τεράστιες κινήσεις πάνω στον ενθουσιασμό του, χωρίς να καταλαβαίνει πως υπερβαίνει όρια. Εκεί που εσύ νομίζεις πως κάτι έχει ξεκινήσει, ο άλλος είναι ακόμα στην δοκιμαστική συνδρομή, και μόλις τελειώσει αυτή, πουφ, μην τον είδατε τον Παναή.
"Μα δεν είπαμε ποτέ ο,τι έχουμε σχέση" ναι, αλλά η συμπεριφορά σου έδειχνε πολύ διαφορετικά πράγματα. Και το γεγονός οτι δεν κατάλαβες πόσο υπερβολικός ήσουν και κατηγορείς εμένα για υπερβολή, που εξέλαβα τα μηνύματα σου όπως θα έπρεπε, δείχνει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Ίσως την επόμενη φορά να πρέπεις να βάλεις όρια, να ζυγίζεις περισσότερο το πως πρέπει να συμπεριφερθείς, τι να πεις, τι να δείξεις.
Εν κατακλείδι, είναι απλά τα πράγματα. Αυτοί οι τύποι είναι παιδάκια, που φοβούνται. Και ο μεγαλύτερος φόβος του, είναι μια γυναίκα που ζητάει πράγματα. Οι "μη-βολικές" γυναίκες.
10. Είσαι απλά τρελή
Σαφώς και πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις στον κανόνα. Μερικές φορές ο άλλος μπορεί όντως να μην έχει δείξει κάτι, και η εκάστοτε γυναίκα να έχει τόση ανάγκη απο συντροφικότητα που να μεταφράσει το παραμικρό ψήγμα σε αρραβώνα. Καλό είναι, να μην περιμένουμε την ενδοσκόπηση μόνο απο τους άλλους, και να κοιτάμε και εμείς το μέσα μας, πριν κατηγορήσουμε. Ο,τι μπορεί ο καθένας ρε παιδιά, η προσπάθεια μετράει.
11. Οδηγός επιβίωσης
Δεν έχω οδηγό επιβίωσης πάνω στο θέμα, ούτε μια συμβουλή που να με γεμίζει αρκετά για να την μοιραστώ μαζί σας. Εγώ το αντιμετωπίζω με τον δικό μου τρόπο, που ίσως εν τέλει να μην είναι ιδανικός, ίσως και αρνητικός. Αλλά όσο εφαρμόζω τους μηχανισμούς αντιμετώπισης που έχω αναπτύξει, τόσο πιο ήσυχο έχω το κεφάλι μου, τόσο πιο εντάξει και χαρούμενη νιώθω με τις επιλογές μου.
Το φαινόμενο αυτό θα αλλάξει, όσο αλλάζει και η κοινωνία, δεν υπάρχει κάποια γρήγορη λύση. Και σίγουρα υπάρχουν πολλά άτομα εκεί έξω, που δεν λειτουργούν έτσι. Αλλά η πλειοψηφία των αντρών, θα συνεχίσει να έχει θέματα δέσμευσης, όσο τα δεδομένα μένουν ίδια. Είναι κάτι που μόνο οι κοινωνικές ζυμώσεις σε βάθος χρόνου, μπορούν να αλλάξουν. Ίσως όταν, κι αν, καταλάβουν τι σημαίνει η επιδημία μοναξιάς που τους ταλανίζει τελευταία, κάτι να αλλάξει.
Αλλά αυτό είναι ιστορία για άλλο άρθρο.
Ουφ, τα έβγαλα απο μέσα μου. Ένα καλό άρθρο, είναι σαν το καλό χέσιμο. Ένιγουειζ, θα ήθελα έξτρα πολύ να μοιραστείτε μαζί μου τις σκέψεις σας πάνω σε αυτά που αναφέρθηκαν. Ξέρετε, κομεντάκι, μηνυματάκι, τα γνωστά. Επίσης με κάθε share που θα κάνετε αυτό το κείμενο στα τσότσιαλ μίντια σας, γεννιέται μια νεράιδα. Σας φιλώ.
Για όποιον πίθηκα θέλει να με ακυρώσει πάνω σε αυτά που λέω, αλλά και για όποιο πλάσμα ενδιαφέρεται να εμβαθύνει κι άλλο, παραδίδω μερικές απο τις πηγές μου:
We’re Not That Choosy: Emerging Evidence of a Progression Bias in Romantic Relationships
Speed-dating as an invaluable tool for studying romantic attraction: A methodological primer
When sex is more than just sex: Attachment orientations, sexual experience, and relationship quality
Comments
Post a Comment